Wie durft te verdwalen, vindt nieuwe wegen
Inwoners die meepraten over het lokale sociale beleid, over hun leefomgeving en hun bestuur. Het is een prachtig ideaal en paradigma. Het is tegelijkertijd geen luxe maar noodzaak in een snel veranderende samenleving, Alleen, hoe doe je dat? Wij worstelen met wat ‘transformatie’ nu werkelijk inhoudt en vraagt. Wat betekent integraal werken. Welke informatie en sturing is nodig? Hoe meten wij de resultaten?
Deze presentatie – een vierluik – is mede gebaseerd op wijze lessen van Jan Rotmans en inzichten die de Raad voor het Openbaar Bestuur deelde. Zij beoogt een verkenning van de vraagstukken waarvoor gemeenten, professionals en andere betrokkenen worstelen. Met als doel het – in ontmoeting en gesprek – samen vinden van passende antwoorden.
Wie durft te verdwalen – deel 2
Wie durft te verdwalen – deel 3
Wie durft te verdwalen – deel 4
Groot denken, vraagt klein doen
Kantelen, transformeren en doorontwikkelen. Herkent u de GROTE dromen? De beweging in het sociaal domein is betekenisvol. Het vraagt ook discipline en inspiratie om de bedoeling in alles wat je doet tot leven te brengen. Naam en gezicht geven aan die beweging. Verhalen delen en successen vieren. Dat is wat wij wilden bereiken.
Wij spraken erover met frisdenkers, dwarskijkers en kantelaars – op verschillende niveaus – binnen het sociaal domein. Dat leverde veel inspiratie op voor het vervolg om het verhaal van Transformatie tot een goed vervolg te brengen. Onderstaande video was daarbij leidraad voor het gesprek.
In de hand houden wat je uit handen geeft
Sturen en bekostigen binnen het sociaal domein | Gemeente Wijchen | Regio Nijmegen | 20 november 2015
Sedert 1 januari 2015 zijn gemeenten verantwoordelijk voor de nieuwe taken vanuit de Jeugdzorg, de AWBZ en de Participatiewet. De overgang van Rijk, provincie, zorgverzekeraar en zorgkantoor naar gemeenten heeft tot doel de zorgstelsels eenvoudiger, efficiënter en effectiever te maken. Voor veel taken hebben gemeenten een contract of subsidierelatie met professionele dienstverleners. Het organiseren hiervan stelt gemeenten voor een enorme uitdaging. De uitdaging daarbij is naast continuïteit van dienstverlening – de ‘transitie – de inhoudelijke vernieuwing – de ‘transformatie’ – te stimuleren. Met als uiteindelijk doel: een veilige omgeving voor kwetsbare burgers, versterkte eigen kracht en probleemoplossend vermogen van het gezin (systeem) en de sociale omgeving.
Het is goed om te zien dat ‘bekostiging’ een thema is voor gemeenten. Met het wegvallen van de schotten en de noodzaak tot budgetbeheersing resp. –besparing, groeit het besef dat iedere euro tot zijn recht moet komen en dat de wijze van sturen en bekostigen daarbij instrumenteel is.
Goed sturen en bekostigen is ook een kunst. Er zijn verschillende vormen met verschillende effecten en vaak zullen deze moeten worden gecombineerd. Over de elementen die bij deze kunst een rol spelen en over de rol van de gemeente als opdrachtgever voor dienstverlening in het sociale domein gaat deze videopresentatie.
Het leven begint waar de comfortzone eindigt
Keynote als dagvoorzitter van het 1ste Congres “De kracht van het sociale wijkteam” | Aristo Amsterdam | 17 december 2015
Tijdens dit congres informeerden ervaren sprekers gemeentelijke beleidsdiensten, uitvoerende organisaties en professionals binnen de WMO, welzijn, onderwijs, jeugdzorg, GGZ, gezondheidszorg en transitie-managers over de prangende onderwerpen en vragen rondom sociale wijkteams.
Echte verandering doet pijn – ook als je ernaar verlangt
Keynote als dagvoorzitter van het 3e Congres “De kracht van het sociale wijkteam” 24 maart 2015 | ReeHorst, Ede
Het congres was gericht op gemeentelijke beleidsdiensten, uitvoerende organisaties en professionals binnen gemeenten, WMO, welzijn, onderwijs, jeugdzorg, GGZ, gezondheidszorg en transitie-managers.
Van toegevoegde waarde zijn
Reehorst – Ede | 20 mei 2014
Gemeenten willen vraag en aanbod van hulp en zorg dichter bij elkaar brengen. Hierbij wordt zoveel mogelijk de eigen kracht van burgers benut. Het idee is dat die burgers een actieve bijdrage leveren aan oplossingen voor zowel hun eigen wel en wee, als dat van de samenleving. Sociale wijkteams (ook wel buurtteams, sociale teams en interventie teams genoemd) zijn daarbij een belangrijke schakel, met als doel het bieden van beter op elkaar afgestemde dienstverlening voor inwoners die het alleen niet redden.
Tijdens dit congres informeerden ervaren sprekers gemeentelijke beleidsdiensten, uitvoerende organisaties en professionals binnen de WMO, welzijn, onderwijs, jeugdzorg, GGZ, gezondheidszorg en transitie-managers over de prangende onderwerpen en vragen rondom sociale wijkteams.
Gemeenten willen vraag en aanbod van hulp en zorg dichter bij elkaar brengen. Hierbij wordt zoveel mogelijk de eigen kracht van burgers benut. Het idee is dat die burgers een actieve bijdrage leveren aan oplossingen voor zowel hun eigen wel en wee, als dat van de samenleving. Sociale wijkteams (ook wel buurtteams, sociale teams en interventie teams genoemd) zijn daarbij een belangrijke schakel, met als doel het bieden van beter op elkaar afgestemde dienstverlening voor inwoners die het alleen niet redden.
De verwachtingen over sociale wijkteams zijn hooggestemd. Veel gemeenten beschouwen ze als dé oplossing in de aanpak van sociale problematiek. Inmiddels werkt meer dan de helft van de gemeenten met sociale wijkteams. Zij lopen echter vaak tegen zaken aan als invulling van taken of samenwerking binnen en buiten het team.